Kısa Kısa...Yağız Kartal 2011

İkizleri olan bir arkadaşım var işyerinde...Çocuklardan biriyle ilgilenirken diğerini öteliyor gibi hissettiğini, bir diğeriyle ilgilenirken de öbürünü öteliyor gibi hissettiğini söyler sürekli...Bundan dolayı da arada kaldığından, her ikisine de yeterli olmadığını düşünüp üzüldüğünden bahseder...

Henüz kendi minik Yiğit Kartal, Yağız Kartal'ın ailemize gelişiyle minik bir kardeş sahibi olup "küçük abi" unvanını aldı...Ama her ikisi arasındaki 1,5 yıllık fark onları ikiz gibi de yaptı...ve tıpkı arkadaşımın hissettikleri bizde de hasıl oldu...Yiğit'le ilgilenince Yağız'ı öteliyor, Yağız'la ilgilenince (ki bu abisi varken pek mümkün olmuyor) Yiğit öteleniyor sanki...

Burada yani blogda da durum aynı durum :) Dün Yiğit Kartal'ın bazı şeylerini paylaştım ya, bugün de Yağız Kartal için aynı şeyi yapmam lazım diye işi gücü bırakıp yazmaya başladım :) İleriyi düşünüp "niye benim için yazmadın diye sormasından korktum..." ne yalan söyleyim :))

*İlk dişini birkaç gün önce zorlu geçen bir süreçten sonra çıkardı nihayet...Güldüğü zaman parlayan bir incimiz var artık :))

*Emekleyen bebeği seyretmeye ailecek bayılırız biz...Yiğit hiç emeklememişti ama Yağız bundan bizi mahrum bırakmadı :) Birkaç aydır emekliyor ve onu seyretmesi o kadar keyifli ki...Hele kafasını önüne iyice eğip bir gidişi var...Geçenlerde nasıl hız aldı ve nasıl kendinden geçtiyse kapıya tosladı :))

*O isteyip de kucağımıza almadığımız zaman önce gözlerini dikip manalı manalı bakıyor...Sonra dudaklarını aşağıya doğru indiriyor ve öyle bir ağlıyor, gözlerinden boncuk boncuk öyle bir döküyor ki, dışarıdan gören biri etini falan kopardığımızı zanneder :))

*Kendi yatağı haricinde hiçbir yerde yatmıyor...Daha doğrusu derin uykuya geçemiyor ve sürekli huzursuzlanıp mızırdıyor...Yerini arıyor, ne bilirse daha şimdiden :))

*O kadar güleryüzlü ki...Bazen farkında olmadan yaptığımız herhangi bir hareket onun çok hoşuna gidiyor ve yüksek sesle acayip kahkahalar atıyor...Hem de öyle böyle değil...Kendisine doğru konuşarak gelen herkese ağzını ayıra ayıra gülüyor :))

*Oynaması için önüne koyduğumuz oyuncakları eline alıp önce bakıyor, sonra tek tek başının üzerinden aşırtarak arkaya atıyor...Ama çoğunlukla da kafasına denk geliyor :) Sonra da gözlerimizin içine bakarak ağlıyor...hem de bas bas bağırarak :))

*Yiğit neyle ilgileniyorsa ya da elinde ne varsa o da onu istiyor...O vermiyor, o ısrarla istiyor...Sonuçta Yiğit bağırıyor, Yağız ağlıyor...Ortalık bir anda savaş alanına dönüyor :))

----------

Aslında bebeklerin/çocukların her bir hareketine, davranışına sayfalar dolusu yazı yazılır...Ama birlikte geçireceğimiz çok yıllarımız var daha inşaAllah...Onun için şimdilik bu kadar yeter diyorum...Devamı da gelecek nasıl olsa...Kestik :))

İnsanlar, çocuklarını birşeyler vaadettikleri için değil, kendilerinin olduğu için severler...

HALIFAX