Kompliman...

Sanki yanlarında kimse yokmuş gibi özellikle hemcinslerin asansörde yaptıkları sohbetler hep garibime gitmiştir. O kadar rahat konuşuyor ki bazıları, rujunun markasından, renginden, aldığı herhangi bir kıyafetin kritiğini yapmaya kadar...O daracık asansör kabininde konuşurken fırça girmemiş ağzından çıkan kokunun midemi altüst, günümü de mahvettiğinin farkında değil halbuki...

Hele değiştirdiği saç renginin bir başka arkadaşı tarafından farkedilmesi sonucu (farkedilmeyecek gibi de değil ki) söylenilen o abartılı beğeni sözleri yok mu? En çok da bu garibime gidiyor zaten...Bir kendine bakıyor kişi, sonra değişikliği yapan arkadaşına, başlıyor gönül okşayıcı tüm sözleri sarfetmeye, yüzünde beğenisini belirten en ufak bir mimik bile yokken..Ne kadar güzeeeel, sana ne kadar gitmiiiiş, sanki doğal rengi buymuş gibiiii, harikaaaa!! Halbuki ne doğal rengi, esmer hatun saçını civciv sarısına boyatmış ayol :)) (farkedilmeyecek gibi değil demiştim)

Dar alanda, ağızlar yayıla yayıla yapılan o geniiiiş geniş paslaşmalar dinleniyor asansördeki 6-7 kişilik ekip tarafından. Doğal olarak gözler de renkli saçlara takılıyor, beyler dahil tabi, inceden inceye süzüyoruz, kendi içimizde fikir beyan ediyoruz :)

Hep beraber öğreniyoruz bilmem ne markanın, yine bilmem ne numaralı boyası olduğunu, kendisinin değil kuaförünün boyadığını, dudak uçuklatan (bence tabi) bir bedel ödendiğini, aslında başka bir renk düşündüğünü ama böyle çıktığını, falanını filanını...

Sözüm ona, o çoook beğenenin bakışlarından belli  aslında  ya da bana öyle geliyor bilemiyorum, sanki içinden "renge bak, bu ne böyle, hiç de yakışmamış, ne tenine ne de yaşına başına hiç olmuş mu şimdi" der gibi. (Şahsen ben öyle dedim)

Hem bu kadar basit, hem de kişiye özel bir konuyu ne demeye böyle genel yerlerde konuşurlar ki hiç anlamam. Yani düşünmez misin be hemcins bunlar kimseyi ilgilendirmez. Saçın başın, kaşın gözün kimsenin gözünde yok. Adamların çoğunluğu "benim karım bunu yapsa, hem de bu renge, üstüne bir de bu kadar para verse, anında boşamazsam adam değilim..." demiyorsa ben de birşey bilmiyorum.

Ben de asansöre bindiğim zaman sessiz sedasız katıma çıkmak, hani kabine binerken ola ki göz teması kurduğum kurumdaşlarıma şöyle bir göz ucuyla selam vermekten öte gitmem...Hatta bu sebepten benim için "selamı bile binbir güçlükle veriyor, sanki çok lazımmış gibi" diyenler bile vardır. Kimbilir, kendi açılarından belki de haklıdırlar.

Şimdi tekrar düşündüm de saçlardaki köklü değişiklikleri...Acaba ben şimdiye kadar boyaydı, kuafördü, renkti, cümbüştü hiç yapmadığımdan mı böyle hasetçe yaklaşıyorum konuya? Bir kıskançlık hasıl oldu da böyle mi kendini gösteriyor acep? Sanmam, ama mümkündür, düşünülebilir :)

Bu düşüncelerle gidip şimdiye kadar hiç boya sürmediğim saçlarıma bir el mi atsam ne :))