Yorumsuz Yorum...

Bir baba, 75 yaşında. Karşıdan karşıya geçmek isterken bir arabanın çarpması sonucu hayatını kaybediyor. Buraya kadar çok bildik bir hikaye gibi değil mi? "Ülkeme has" dedirtecek kadar bildik hem de...

Sonra polis geliyor. Cep telefonunda "oğlum" olarak kayıtlı numarayı arıyor ve diyor ki "babanız kaza geçirdi, gelmeniz lazım" ve oğulun cevabı "gelemem, işim var benim"...

"Oğlum"...Telaffuz ederken nasıl da ağzı dolduruyor. Ne var ki içi boş bu oğulun. Söylerken dolu dolu ağızdan çıkan bu kelime oğulun verdiği cevaptan sonra nasıl da cılız geliyor insana. İçi boş, koftiden...

Telefondaki polis şaşkın, haberi izleyen birçokları gibi benim de tv başında kanım donuk.

Polis ikna etmeye çalışıyor evladı. Evet evet, bu cevabı veren bir evlat sözüm ona. Evlatlık görevini yapacağı son noktada. Ama gelemez, çünkü işi var. Mazereti büyük ve önemli yani!! Bundan sonra yapacağı birşey yok zaten. Herhangi biri de halledebilir onun yapması gereken son görevi, belediye de...

Sonu da mı çok bildik ne? Bana öyle geldi. Var ya hani anasını babasını sokağa atan, bir tas çorbayı bile çok gören. Öldü mü, kaldı mı bihaber olan.

Of...Daha fazla yazamayacağım. "Benim ülkeme, insanıma has" dedirtecek kadar bildik bir konu işte...