İlk Davet...

 

Ah benim miniklerim büyümüş de evleri olmuş da misafir kabul edip iftar davetleri yaparlarmış...

Onlar evde hazırlık telaşını yaşarken, ben de "ne hediye alsam acaba" telaşına düştüm :)

İlk kez gidiliyor, eli boş gitmek olmaz tabi de maşallah hiçbir şeyleri de eksik değil ki.

Ne yapayım, azımı çoğa, küçük hediyemi büyüğe saysınlar dedim ve bir çift çerçeveyi armağan olarak götürdüm.

Çok da güzel, çok da şık oldu.

'Evsahibi" olarak, "evli" olarak, "karı-koca" olarak, "eş" olarak ilk davetlerini Cuma günü gerçekleştirdiler en kusursuzundan...

Dışarılara kadar çıkıp karşılama, özlemle sarıp sarmalama, hiçbir şeyin eksik edilmediği özenle kurulmuş masa, hizmet, hürmet, ikram, güleryüz, tatlı sohbet...Daha ne olsun.

Her ikinizi de kocaman alkışlıyor ve çook teşekkür ediyoruz canlarım benim :)

Yuvanız her daim mutlu, sofralarınız her daim bereketli olsun inşaallah...

 

Gelinciğimizin anne, baba, kızkardeş, teyze kızı ve eşinin de Ankara'ya kadar gelip yemeğe katılması gecenin sürprizi oldu...Güzel oldu, harika oldu, hatta süper oldu :)