Sessizlik Bozuldu...

Evet...Güzel yeğenim Pelin'in taa Eskişehir'den kalkıp 4 günlüğüne de olsa yanıma gelmesiyle oldu bu sinirime dokunan sessizliğin bozulması...Önceden düşünmesi ve çat kapı gelerek sürpriz yapmak istemesi, onun iş durumundan dolayı sürpriz olmaktan çıkıp haberli bir gelişe dönüşse de bizi acayip mutlu etti. Tam da bir önceki yayınımda sessiz sessiz çığlık atarken sanki beni duydu ve sesime geldi :)

İnsan yalnızken kendini dinleyip duruyor. Bu dinlemeler sonucunda da kendini mutsuz eden binlerce sebep olduğunu söylüyor bazen duyduğun içsesler...Öyle düşündürüyor belki de...Ama minik bir hareketle de mesela işte böyle bir sevdiceğin gelmesiyle de bir anda mutlu olmak için milyonlarca sebep var aslında diyorsun...Dipteyken, daha doğrusu öyle hissederken bir bakıyorsun göktesin :) Galiba gerçekten herşey anlarda saklı...Biz insanoğlu ne kadar garip varlıklarız değil mi :)

Kış mevsiminde olmamıza rağmen baharı kıskandıracak kadar güzel, güneşli olan havanın tadını çıkarmak, keyifli vakit geçirebilmek için gidebileceğimiz yerlere gittik tabi biz de...Hava baharı kıskandırırken, Pelin de naklen yaptığı telefon görüşmeleriyle İlknur'u kıskandırdı...ki onların böyle didişmelerine, yaptıklarını birbirlerine bir şekliyle duyurarak nispet yapmalarına çokça şahit olmuşluğum vardır :) (İlknur, üzülme canım şurda yaz tatiline ne kaldı)

Her gelişin bir de gidişi var elbet...Gelmeler mutlu ederken, gitmeler de bir o kadar üzüyor insanı...Ama biliyoruz ki sevdiklerimizin her biri bir tarafta olduğu sürece ve onların hepsini yanımıza kalıcı olarak getirtemeyeceğimize göre bu devinim böyle sürüp gidecek...

Eveeet...Kaldık mı yine başbaşa Leventim :)