26 Ocak 2013 Cumartesi

Yolculuk için Hazırız :)

Bugün akşam Levent ve ben Ankara yolcusuyuz...15 günlük iznimi aldım okulların tatil olmasıyla birlikte...Sanki benimle ne alâkası varsa yarıyıl tatilinin :))


Sevdiklerimle ve tabi aslında Yavru Kartallarımla birlikteyken yine çok hızlı geçecek biliyorum...Ama olsun en azından yaza kadar idare ederim diyorum :) Yani öyle umuyorum...

Güzergâh belli...Önce Dikili-Ankara, sonra Ankara-Eskişehir...Oradan Levent'i bu tarafa yolcu etme ve tekrar Ankara...Dönüp dolaşarak geçireceğim 15 günün sonunda yine kürkçü dükkanına varma :)

Kalın sağlıcakla...

16 Ocak 2013 Çarşamba

Sessizlik Bozuldu...

Evet...Güzel yeğenim Pelin'in taa Eskişehir'den kalkıp 4 günlüğüne de olsa yanıma gelmesiyle oldu bu sinirime dokunan sessizliğin bozulması...Önceden düşünmesi ve çat kapı gelerek sürpriz yapmak istemesi, onun iş durumundan dolayı sürpriz olmaktan çıkıp haberli bir gelişe dönüşse de bizi acayip mutlu etti. Tam da bir önceki yayınımda sessiz sessiz çığlık atarken sanki beni duydu ve sesime geldi :)


İnsan yalnızken kendini dinleyip duruyor. Bu dinlemeler sonucunda da kendini mutsuz eden binlerce sebep olduğunu söylüyor bazen duyduğun içsesler...Öyle düşündürüyor belki de...Ama minik bir hareketle de mesela işte böyle bir sevdiceğin gelmesiyle de bir anda mutlu olmak için milyonlarca sebep var aslında diyorsun...Dipteyken, daha doğrusu öyle hissederken bir bakıyorsun göktesin :) Galiba gerçekten herşey anlarda saklı...Biz insanoğlu ne kadar garip varlıklarız değil mi :)


Kış mevsiminde olmamıza rağmen baharı kıskandıracak kadar güzel, güneşli olan havanın tadını çıkarmak, keyifli vakit geçirebilmek için gidebileceğimiz yerlere gittik tabi biz de...Hava baharı kıskandırırken, Pelin de naklen yaptığı telefon görüşmeleriyle İlknur'u kıskandırdı...ki onların böyle didişmelerine, yaptıklarını birbirlerine bir şekliyle duyurarak nispet yapmalarına çokça şahit olmuşluğum vardır :) (İlknur, üzülme canım şurda yaz tatiline ne kaldı)


Her gelişin bir de gidişi var elbet...Gelmeler mutlu ederken, gitmeler de bir o kadar üzüyor insanı...Ama biliyoruz ki sevdiklerimizin her biri bir tarafta olduğu sürece ve onların hepsini yanımıza kalıcı olarak getirtemeyeceğimize göre bu devinim böyle sürüp gidecek...

Eveeet...Kaldık mı yine başbaşa Leventim :)

7 Ocak 2013 Pazartesi

Öyle Sessizki Buralar...

İnsanın sinirine dokunuyor harbiden...Yazın o cıvıltısını düşünerek, beynimde de o cıvıltıların seslerini duyarak buluyorum kendimi çoğunlukla...Sizce kafayı yemeye başlamış olabilir miyim ben :)


Aslında o sesler hep Yavru Kartallarıma ait...Yaz gelmiş, onlar da yanıma gelmiş, Ankara'da olduğum zamanlardaki gibi birlikte vakit geçiriyoruz diye düşünüyorum hep...Daha doğrusu hayal ediyorum. Çimlerde yuvarlanıyoruz, denizde cıbıl cıbıl oynuyoruz, kumlarda koşuyoruz, hatta kumdan kaleler yapıyoruz. Büyüyüp de kendi başlarına kendi istedikleri yerlere gitmeye karar verecekleri zamana kadar her yaz benimle, benim evimin bahçesinde koşturacaklar diyorum. Bildiğin Türk filmi çeviriyoruz işte :)
Özlemim hat safhada...Hatta o hattı da geçti nerelere gitti bir bilseniz :( Dört, bilemedin beş ay sonra gelecekler işte, şurda ne kaldıki sabret diyorum kendime...Evet dört, bilemedin beş ay sonra...pehh...Sanki yarın yola çıkacaklarmış gibi kendime verdiğim teselliye bak :( Nerden bakarsan bak 150 gün sonra...Buyur bakalım şimdi de şafak saymaya başladım :) Dedim ya özlemim hat safhanın hattını geçti diye...

İnsanın hayatında beklediği ve geleceğini bildiği birilerinin olması ne kadar güzel...Hangi düşünce ve ruh hali içindelerdi ki bazıları o şansı, hatta birçok şeyi isteyerek kaybetti...Onlar artık hiçbir şekilde beklenilmiyor...Beklemesinler de...Aynur artık gelmiyor...

25 yıllık karşılıksız sevgiyi, bitmeyen emeği, her an her konuda sonuna kadar gösterilen ilgiyi öyle bir teptiniz, öyle bir teptiniz ki bir daha geri gelmemek üzere elbirliğiyle nasıl darmadağın ettiniz, taa nerelere savurdunuz bir bilseniz...Gerçi bilecek kapasiteniz olsaydı bu hadsiziği yapmazdınız...Zaten bu saatten sonra bilmeseniz de olur...

Mutlu musunuz?
Hiç sanmam...Asla da olamazsınız...Olamayacaksınız...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...