Küçük Hala Aynur 9 Yaşında :)

Öyle bilgisayardan tıklayarak ya da slayt olarak ayarlayıp saniyelik görüntülerle fotoğrafa bakmak kesmez beni.

İlla albümde olacak fotoğraf dediğin.

Böyle çevirirken yapraklarını teker teker her bir fotoğrafa uzun uzun bakmalıyım, yaşamalıyım o zamanları...Parmaklarım gezinirken üzerinde canlısını görmüş gibi olmayım karede yer alan her bir kişinin...

İşte böyle severim ben geçmişte kalan anlarla ve yaşayanlarla tekrar buluşmayı.

..........

Efendim, şalvarları, fesleri ve ellerinde mumlarıyla

23 Nisan kutlamaları için Çayda Çıra oynamak üzere hazırlanmış bu rengarenk ekibin en minik üyesi olarak en ortadayım :) Sene 1978...of of of !

..........

Bazen gözlerimi yaşartan, bazen tebessüm ettiren ve bazen de yüreğimin derininde bir yerlerde ince bir sızı gibi duran ah anılar, ah anlar ve anda kalanlar...

Çakma Kaptan Custo...

Belgesel programlarını çok severim. Hani anketlerdeki soruya cevap verir gibi öyle laf olsun diye değil, ciddi ciddi söylüyorum çok severim ve zevkle izlerim.

Çocukluğumun tek kanalı TRT, kanallarının arasına bir de TRT Belgesel'i eklemiş. Oh, çok da iyi etmiş. Tamam abicim iyi etmiş etmesine de ne o öyle.

Ben de bekliyorum saf saf Kaptan Custo ve ekibinin yaptığı çekimler gibi birşey çıkacak karşıma diye...

"Sonsuz Mavilik" diye bir program vardı dün gece. Hadi seyredeyim dedim. Batıklarla ilgili sualtı hikayelerini işliyorlar sözüm ona. İsmiyle o kadar tezat ki program, iki dalgıç sonsuz kirlilikte fıstık yeşili paletlerini gözümüze sokacak gibi sallaya sallaya öyle dakikalarca ilerliyorlar. Git git varamıyorlar bir türlü. Neyse geliyorlar demirden böyle merdiven gibi üzeri yosun kaplamış birşeyin yanına. Biri bir yanda öbürü öte yanda bakıyorlar öylece. Ben de bekliyorum iki satır söz duyayım da anlayayım neymiş bu diye. Ama yok, iki, üç, beş dakika, hala ses yok...Duyulan tek ses dalgıçların oksijen tüplerinden gelen tıslama sesi o kadar. "Bu ne böyle ya" diyorum sinirlenerek ve kumandayı elime alıyorum. Tam kanal değiştirecektim ki, hani uykun gelir de öyle uyuşuk konuşursun, mecalin kalmaz, kelimeler ağzından çıksa mı yoksa geri çekilip kalsa mı belli olmaz bir tarzda ve bir o kadar da ağır aksak bir ses birşeyler geveliyor.

Yuh dedim ya, ismiyle tezat bu program çekimiyle ve anlatıcısıyla ancak bu kadar müsemma olur.

..........

Yahu çocukluğumun tek kanalı TRT, bu işi şöyle hakkıyla yapamamışsın, becerememişsin belli...Niye zorluyorsun ki?

Seyirci kitlesiyiz kardeşim biz. Her verdiğinizi alacağımızı düşünüp bize kütle muamelesi yapmaya ne hakkınız var...

Eski Pazarlar...

Hiç sevmediğim pazar günlerini eskiden çok severdim.

Çocukluğumda...

Televizyonun tek kanallı, siyah-beyaz ve belli saatlerde açıldığı dönemlerdi.

Biraz geç bir saatte kalkılır, hep beraber kahvaltı edilir, ev şöyle bir derlenip toplandıktan sonra tv'nin başına geçilirdi.

Saat 13:00 olmuştur bu arada. Diğer günler saat 20:00'de yayına başlayan tek kanal, bir tek pazar günleri öğle saatinde açılırdı.

(Saba marka, etrafı kahverengi bir televizyonumuz vardı ve oturduğumuz yerde ilk alan hane bizdik, sene 1973)

Neyse...

Rahmetli babam tv'yi açar, hepimiz yerimizi alır, başlardık seyretmeye gözlerimizi pörtleterek.

O dönemleri yaşayanlar bilir, pazar günlerinin en revaçta programı ya bir Kızılderili filmiydi ya da bir Kovboy.

Aman ne keyifle seyrederdik, ne ilgiyle izlerdik nefes almadan.

..........

Bazen bazı kanallarda rastlıyorum aynı filmlere.

Ama yok, hiç tadı yok...

Nerde çocukluğumun filmleri, nerde o filmleri izlerken ki merak, heves, alınan keyif

Şimdi yok, hiç yok...

Ne şimdilerin dizilerinde, sinemalarında, ne de sinemalarda seyredilen filmlerde.

Geçen gün denk geldim yine, izleyeyim dedim.

Ama 10 dakika geçmeden sıkıldım, kanal değiştirdim.

Gözlerim aynı tür filme bakıyordu, ama beraber keyifle seyrettiklerimiz arasında gidenler vardı, olmayanlar...Gelmeyecek olanlar...

Tıpkı o filmleri izlerken aldığım keyfin bir daha gelmeyeceği gibi :(

Bak Postacı Geliyor...

Nerdee...

Ah o posta kutularının dili olsa da konuşsa

Asker mektupları, doğumgünü kartları, yeni yıl kutlamaları, bayram tebrikleri

her an gelebilir diye sürekli gidilip kontrol edilen, sevgiliden beklenilen aşk mektupları

Tarih oldu hepsi

Tüfek icat oldu mertlik bozuldu derler ya hani

Cep telefonu denilen alet icat oldu hepsi çok gerilerde kaldı

Postacı kapıyı artık değil iki kere, hiç çalmaz oldu

Teknolojiyle beraber nostalji kablolar, minik ekranlar ve iki satırdan ibaret yazılı mesajlara hapsoldu

üzülüyorum hem de çook :((

Eti Senin Kemiği Milletin...

Ankara'nın su sıkıntısının giderilmesi için basında sık sık ismi duyulan Kesikköprü Barajı'ndan 1982 yılında taşındık Ankara'ya

Rahmetli babamın emekli olmasından dolayı

O zamanlar sıkıntı yok tabi

Mevye mi alınacak, git kasa kasa al en çeşitlisinden

Et mi lazım, kestir bir koyunu parçala at dolaba

Öyle kilo işi birşeyler almayı bilmiyoruz

Taşınalı birkaç gün olmuş, annem git kasaba bilmem kaç kilo kuzu eti al dedi bana

Büyük marketlerin arasında varlığını hala sürdürmekte olan mahalle kasabımıza gittim ben ilk kez, isteğimi söyledim

Neyse kasap aldı parça eti en kırmızısından

Kuşbaşı doğrayım mı dedi

Duymamışım ben o zamana kadar böyle bir doğrayış şekli

Tarif etti , ha tamam dedim öyle yapın

Sonra paketleyip verdi elime

Eve gelip de annem paketi açınca bir de ne görelim

Etler doğranmış güzel, ama içinde kemikler de var

Şaşırdık tabi, kandırmışlar seni dedi annem

Git söyle kasaba, niye kemiklerini de koymuş

Alırsın paketi gidersin kasaba

Anlatırsın durumu, başka müşteriler de var tabi

"Siz hiç et almadınız mı kasaptan"

- Yoo, biz eti hiç böyle almadık

"Nasıl alırsınız peki"

- Babam gider köye, kestirir bir iki koyun

Gülüşmeler...

"Ama bak böyle yapılır kasaplarda, eti kemikli olarak tartarsın, sonra doğrarsın, kemiklerini de koyarsın"

- Öyle mi, peki o zaman, sağolun...

Herkesin içinde nasıl utanmıştım anlatamam

Gelelim günümüze

Hani bir reklam var ya, kadının altın kolyesini ve yüzüğünü gören arkadaşı "aa, yeni mi" diye soruyor

Kadın da "evet, bu zamanda en iyi yatırım altın" diyor

Arkadaşı da "olur mu hiç, en iyi yatırım, bilmem ne pen" diyor, ne alakaysa :))

Ne alakaysa dedim ama doğru söylüyor sanırım

Devir, ordan burdan kısıp artırdığın birikimlerle altın alıp yastık altına koyma devri değil, devir et alıp dondurucuya yatırma devri

Daha iyi yatırım mı olur

Bakınanların başı Sayın Başbakınan duruma el atmış, ilgililere talimatını vermiş

Ne demiş peki ?

İthalET yapın demiş

Gidişata "dur" emri vermiş

Ha bir de et ajanları adı verilen bir görevli timi kurdurtmuş

Fiyat tespiti yaptırtmak için

Sanki bir günde patlak vermiş gibi...

Sanki sinyalleri önceden verilmemiş gibi...