İnsanlar Vardır...

Üstü nilüferlerle kaplı, bulanık bir göl gibi,
Ne kadar uğraşsanız görünmez dibi...
Uzaktan görünüşü çekici, aldatıcı,
İçine daldığınızda ne kadar yanıltıcı...
Ne zaman ne geleceğini bilemezsiniz,
Sokulmaktan korkarsınız, güvenemezsiniz...

İnsanlar vardır...
Derin bir okyanus,
İlk anda ürkütür, korkutur sizi...
Derinliklerinde saklıdır gizi,
Daldıkça anlarsınız, daldıkça tanırsınız,
Yanında kendinizi içi boş sanırsınız...

İnsanlar vardır...
Coşkun bir akarsu,
Yaklaşmaya gelmez, alır sürükler...
Tutunacak yer göstermez beyaz köpükleri,
Ne zaman nerede bırakacağı belli olmaz,
Bu tip insanla bir ömür dolmaz...

İnsanlar vardır...
Sakin akan bir dere,
İnsanı rahatlatır, huzur verir gönüllere...
Yanında olmak başlı başına bir mutluluk,
Sesinde, görüntüsünde tatlı bir durgunluk...

İnsanlar vardır...
Berrak, pırıl pırıl bir deniz,
Boşa gitmez ne kadar güvenseniz...
Dibini görürsünüz herşey meydanda,
Korkmadan dalarsınız, sizi sarar bir anda...
İçi dışı birdir çekinme ondan,
Her sözü içtendir, her davranışı candan...

İnsanlar vardır...
Çeşit çeşit, tip tip,
Her biri başka bir karaktere sahip...
Görmeli, incelemeli, doğruyu bulmalı,
Herşeyden önemlisi insan, insan olmalı...

Can YÜCEL

Fark Etmeli İnsan...

Farkı fark etmeli, fark ettiğini de fark ettirmemeli bazen...

Bir damlacık sudan nasıl yaratıldığını fark etmeli...

Anne karnına sığarken dünyaya neden sığmadığını ve en sonunda bir metrekarelik yere nasıl sığmak zorunda kalacağını fark etmeli....

Şu çok geniş görünen dünyanın, ahirete nispetle anne karnı gibi olduğunu fark etmeli...

Henüz bebekken "dünya benim" dercesine avuçlarının sımsıkı kapalı olduğunu, ölürken de aynı avuçların "herşeyi bırakıp gidiyorum işte!" dercesine apaçık kaldığını fark etmeli...ve kefenin cebinin bulunmadığını fark etmeli...

Baskın yeteneğini fark etmeli sonra...

Azrail'in her an sürpriz yapabileceğini, nasıl yaşarsa öyle öleceğini fark etmeli insan...Hayvanların yolda, kaldırımda, çöplükte ama kendisinin güzel hazırlanmış mükellef bir sofrada yemek yediğini fark etmeli...Yaratılmışların en güzeli olduğunu fark etmeli ve ona göre yaşamalı...

Gülün hemen dibindeki dikeni, dikenin hemen yanıbaşındaki gülü fark etmeli...

Eşine "seni çok seviyorum" demenin mutluluk yolundaki müthiş gücünü fark etmeli...

Dolabında asılı 25 gömleğinin sadece üçünü giydiğini, ama arka sokaktaki komşusunun o beğenilmeyen gömleklere muhtaç olduğunu fark etmeli...

Zenginliğin ve bereketin sofradayken önünde biriken ekmek kırıntılarını yemekte gizlendiğini fark etmeli...Annesinden doğarken tertemiz teslim aldığı gırtlağını ve aşırı beslenme yüzünden sarkan göbeğini fark etmeli, fark etmeliyiz çok geç olmadan...

Ömür dediğin üç gündür,

Dün geldi geçti, yarın meçhuldür...

O halde ömür dediğin bir gündür,

O da bugündür...

Can YÜCEL